Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść

 
 
 
 
Internat Zespołu Szkół Ponadgimazjalnych nr 2 im. Marii Dąbrowskiej
3
 
 
 
 
  ID: 545149

Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Marii Dąbrowskiej (tzw. Nitki)

Reichsarbeitsdienst 1/100 Graf Schlieffe" (RAD), obóz pracy przymusowej, Szkoła Przemysłowa



 
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Marii Dąbrowskiej w Nowej Soli zajmuje budynki przy ul. Wrocławskiej 33.

Początkowo był to męski obóz RAD (Reichsarbeitsdienst), tj. Obóz Służby Pracy Rzeszy nr 1/100 o nazwie "Graf Schlieffen", okręg X Niederschlesien – siedziba Görlitz, Batalion 100-107. W roku 1940 zorganizowano w tym miejscu obóz dla polskich pracownic przymusowych a następnie filię obozu koncentracyjnego Gross-Rosen dla kobiet żydowskich. Początkowo w obozie przebywało około 400 młodych ...
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Marii Dąbrowskiej w Nowej Soli zajmuje budynki przy ul. Wrocławskiej 33.

Początkowo był to męski obóz RAD (Reichsarbeitsdienst), tj. Obóz Służby Pracy Rzeszy nr 1/100 o nazwie "Graf Schlieffen", okręg X Niederschlesien – siedziba Görlitz, Batalion 100-107. W roku 1940 zorganizowano w tym miejscu obóz dla polskich pracownic przymusowych a następnie filię obozu koncentracyjnego Gross-Rosen dla kobiet żydowskich. Początkowo w obozie przebywało około 400 młodych kobiet w wieku od 13 do 24 lat przywiezionych z terenu Górnego Śląska, później liczba ta wzrosła do 800. W roku 1943 obóz przeszedł pod administrację obozu Gross-Rosen. Wówczas warunki życia więźniarek uległy znacznemu pogorszeniu. Na początku roku 1945, w związku ze zbliżaniem się wojsk radzieckich, rozpoczęto masowe egzekucje więźniów. W dniu 26 stycznia 1945 r. rozpoczęła się ewakuacja obozu do Flossenbürga. W trwający 42 dni marsz śmierci o długości prawie 400km ruszyło około 1000 więźniarek. Do miejsca przeznaczenia dotarło, według różnych szacunków, od 200 do 400 kobiet.[1]

W skład kompleksu szkolnego wchodzi budynek główny, internat i warsztaty szkolne. Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Centralnego Zarządu Przemysłu Włókienniczego w Łodzi w dniu 7 maja 1946 roku powołano Szkołę Przemysłową Nadodrzańskich Zakładów Przemysłu Lniarskiego typu średniego. Równocześnie powstała Zasadnicza Szkoła Włókiennicza. Szkoła Przemysłowa kształciła również osoby dorosłych na kursie przedmistrzowskim. W roku 1947 Szkołę Przemysłową przemianowano na Gimnazjum Przemysłowe wprowadzając nowe kierunki: przędzalniczy i mechaniczny. 1 września 1950 roku szkoła zmieniła nazwę na Państwowe Technikum Przemysłowe Włókien Łykowych. W tym też roku nie przeprowadzono naboru do klas pierwszych Gimnazjum Przemysłowego. Organizacja szkoły w roku szkolnym 1950/51 przedstawiała się następująco: Zasadnicza Szkoła Włókiennicza, Gimnazjum Przemysłowe z wydziałem mechanicznym i wydziałem przędzalniczym, Państwowe Technikum Włókien Łykowych oraz Technikum Wieczorowe, które kształciło młodzież i dorosłych w dwóch kierunkach: mechanicznym i przędzalniczym. Nauka w szkole odbywała się na dwie zmiany. W 1954 staraniem władz szkolnych powstały warsztaty mechaniczne, w których młodzież pobierała naukę praktycznej nauki zawodu. Do tej pory uczniowie zdobywali wiedzę praktyczną w Nadodrzańskich Zakładach Przemysłu Lniarskiego. Z dniem 1 września 1956 roku zarządzeniem Ministra Przemysłu Lekkiego została otwarta zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 2 Włókien Łykowych o kierunku przędzarz włókien łykowych. Praktyczna nauka zawodu odbywała się w Nadodrzańskich Zakładach Przemysłu Lniarskiego. Przedmioty teoretyczne wykładane były w szkole. 1 września 1957 roku powstały nowe kierunki: krawiectwo miarowe damskie, bieliźniarstwo. Od tego roku szkoła podlegała pod Dyrekcję Okręgową Szkolenia Zawodowego w Zielonej Górze. W 1958 roku młodzież kształciła się w kierunkach: przędzalnictwo włókien łykowych, przędzalnictwo bawełny, krawiectwo miarowe damskie, krawiectwo miarowe męskie. W roku 1959 została otwarta Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla pracowników młodocianych. Z dniem 1 września 1964 roku szkoła wprowadziła nową specjalność - przędzarz bawełny. W latach 1965 - 1968 w trzyletnim systemie kształcono młodzież na kierunkach: przędzalnik włókien łykowych, krawiectwo damskie, przędzarz bawełny, krawiectwo męskie, klasy wielozawodowe oraz bieliźniarstwo. W 1969 roku otwarto nowy oddział o specjalności skręcarz nici syntetycznych, rok później utworzono klasę o specjalności obuwnik przemysłowy. W pięć lat później powstało Średnie Studium Zawodowe dla pracujących o dwóch kierunkach kształcenia: włókienniczy i obuwnik przemysłowy. Nauka w szkole odbywała się na dwie zmiany. 7 października 1976 roku w trzydziestą rocznicę powstania Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 2 w Nowej Soli nadano szkole imię Marii Dąbrowskiej. Rada Rodziców oraz zakłady patronackie, do których należały: Nowosolska Fabryka Nici "Odra", Nowosolska Fabryka Obuwia "Carina" ufundowały sztandar. W tym czasie szkoła przyjęła nazwę: Zespół Szkół Zawodowych im. Marii Dąbrowskiej. Z dniem 1 września 1978 roku na podbudowie ZSZ powstało Technikum Wieczorowe dla pracujących o kierunku włókienniczym i odzieżowym. Nauka w technikum trwała trzy lata. Technikum Wieczorowe dla pracujących istniało do roku 1982. 1 września 1982 roku otwarto czteroletnie Liceum Zawodowe o specjalności krawiec konfekcyjno - usługowy, a trzy lata później trzyletnie Technikum Odzieżowe na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej. W latach 1982 - 1987 młodzież pobierała naukę w następujących zawodach: krawiec damski, krawiec męski, krawiec konfekcyjno - usługowy, przędzarz włókien łykowych, przędzarz bawełny, skręcarz nici syntetycznych, obuwnik przemysłowy. W klasach wielozawodowych, kształcono młodzież w takich kierunkach jak: mechanik samochodowy, kierowca pojazdów samochodowych, sprzedawca, kucharz, ciastkarz, stolarz, piekarz, kelner, jubiler, zegarmistrz, lakiernik. W związku z upadkiem zakładu nici "Odra" zostały rozwiązane kierunki przędzalnicze. Ta specjalność, dla której powołano szkołę w 1946 roku, przestała istnieć.[2]
Opracował Petroniusz w oparciu o:
[1] publikację "450 lat Nowej Soli - Kalendarium dziejów miasta", Muzeum Miejskie w Nowej Soli, 2013.
[2] stronę internetową .
Pokaż więcej Pokaż mniej
 

  • Data: 1935-1939
    komentarze: 0
    Obóz Służby Pracy Rzeszy "Graf Schlieffen" w Nowej Soli
  • Data: 1936
    komentarze: 0
    Obóz Służby Pracy Rzeszy 1/100 w Nowej Soli (Reichsarbeitsdienst ...
  • Data: 1936
    komentarze: 0
    Obóz Służby Pracy Rzeszy "Graf Schlieffen" w Nowej Soli.
  • Data: 1936
    komentarze: 1
    Obóz Służby Pracy Rzeszy "Graf Schlieffen" w Nowej Soli.
  • Data: 1936-1939
    komentarze: 0
    Obóz Służby Pracy Rzeszy "Graf Schlieffen" w Nowej Soli, przy ...
  • Data: 1938
    komentarze: 0
    Obóz Służby Pracy Rzeszy 1/100 w Nowej Soli (Reichsarbeitsdienst ...
  • Data: 1939-1945
    komentarze: 3
    Brama obozu...
  • Data: 1939-1945
    komentarze: 1
    Brama obozu...(powiększenie)
  • Data: 1939-1945
    komentarze: 1
    Drogowskaz do obozu...
  • Data: 1945-1946
    komentarze: 0
    Pozostałości baraków obozowych przy ul. Wrocławskiej w Nowej Soli. ...