Był wzmiankowany w 1366 i 1376, wzniesiony w XV w., przebudowany i wydłużony od wschodu w XVIII w. W 1945 został częściowo zdewastowany i opuszczony. Orientowany, murowany, z dwuczęściową zwężającą się nawą, z węższym od niej prezbiterium zakończonym trójbocznie, z zakrystią od północy i kruchtą od południa, nakryty niegdyś dachami dwuspadowymi. Wnętrze przesklepione kolebką z lunetami. Część wyposażenia, m.in. trzy płyty nagrobne pochodzące z pocz. XVII w. przeniesiono do kościoła (ob. cerkwi) w Rudnej. We wnętrzu zachowały się resztki empor. Dookoła znajduje się zdewastowany cmentarz poniemiecki.
za Leksykon zabytków architektury DŚ (pako45)