Było to w roku 1970. Pracowałem wtedy na czynnym okresowo posterunku Miedzianka, na linii Janowice Wielkie-Marciszów. Znajdowały się tam dwa mosty kratownicowe w zakolu rzeki Bóbr. Połówki mostów były w remoncie, dlatego uruchomiono posterunki ruchu.

Była jesień i deszcz lał się strumieniami. Około godz. 24.00 dyżurny ruchu stacji Janowice Wielkie zamówił odjazd opóźnionego pociągu Nr 6502, relacji Jelenia Góra-Gdynia. Po zgłoszeniu pociągu na pozostałe nastawnie wyszedłem przed posterunek aby obserwować przejeżdżający pociąg. Wtedy zauważyłem światło idące torem, po którym za chwilę miał przejechać pociąg. Wbiegłem na nastawnię, by powiadomić nastawniczego, aby zatrzymał pociąg. Było już za późno, elektrowóz minął jego nastawnię. Wybiegłem z latarką na zewnątrz. Widziałem jak pociąg najeżdża na idące torem światło. Widziałem, jak światło idzie przez jadący pociąg! Gdy doszło do końca pociągu... znikło. Zatrzymałem pociąg. Maszynista zatrzymał się przy nastawni, z pytaniem - co się stało? Powiedziałem jemu co widziałem, odpowiedział, że żadnego światła nie widział. Poszliśmy z kierownikiem pociągu oraz pomocnikiem maszynisty w to miejsce, jednak nikogo ani niczego nie było. Zgłosiłem to zdarzenie do dyspozytora, który polecił wyprawić pociąg w dalszą drogę. Rano elektrowóz wzięto na kanał, gdzie bardzo dokładnie go sprawdzono.

NIE ZNALEZIONO NIC!!!

Po pewnym czasie dowiedziałem się od tutejszych mieszkańców, że parę lat wcześniej w tym miejscu został wyrzucony z jadącego pociągu konduktor, który poniósł śmierć na miejscu. Była to kolejna rocznica jego śmierci. Od tej pory, w tym miejscu, zaczęliśmy palić znicze. O ile pamiętam nigdy więcej tajemnicze światło już nigdy nikomu się nie ukazało. Do tej pory nie wiem co to było!!!

autor: Zbigniew Szałkiewicz