Według tradycji, pierwszy kościół parafialny św. Katarzyny (wybudowany na wzniesieniu między jeziorami - Lubięcińskim i Kochanowo) miał powstać ok. 1201 r. W czasie wojny trzydziestoletniej świątynia spłonęła. W drugiej połowie XIX wieku podczas remontu dobudowano cylindryczną wieżyczkę, sygnaturkę i nadbudowę kruchty. Jest to jednonawowy kościół wymurowany z kamienia i cegły z wyodrębnionym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium, nakrytym sklepieniem kolebkowo- krzyżowym. Nawę nakrywa drewniany strop. Od północy do prezbiterium przylega zakrystia, krypta z lożą na piętrze i półcylindryczna wieżyczka, w której mieści się klatka schodowa. Przy południowej nawie znajduje się kruchta z drewnianą nadbudową z namiotowym dachem. We wnętrz znajduje się epitafium Melchiora von Dyhrn, zmarłego w 1598 roku, płyta nagrobna Melchiora von Lest, zmarłego w 1603 roku, a także dzwon z wygrawerowanym łacińskim napisem „O REX GLORIA VENI CUM PACE” ("przybądź o królu chwały gdy pokój"). Kościół nie był użytkowany po 1945 roku i niestety popadł w ruinę, jednak obiekt wyremontowano w latach 80 - tych XX wieku.
W sąsiedztwie kościoła znajduje się dzwonnica zbudowana w XIX wieku, oszalowana o drewnianej konstrukcji, w środku dzwon z 1793 roku.
(www.ziemialubuska.pl)